Miss. Sullivan

Ah, ben ve kısa yanyana nasıl kullanılabilir bilmiyorum. Hayatımın her evresinde anlaşılması güç olduğum hakkında dedikodular yapılmıştır. Tamam, deneyeceğim. Ben Grace Lucy Sullivan, yirmili yaşlarına yeni adım atmış genç ve güçlü bir cadıyım. Ukalalık ile suçlanamam eğer güçlü olmasaydım bu konuma gelemezdim. Hogwarts'tan üç yıl kadar ayrı kaldıktan sonra geri döndüm. Normal bir profesör olarak değil, müdüre olarak. Şaşırtıcı bir gerçek. Sanırım, genlerimize güç aşılanmış. Sevgili kardeşim ve ben bu yüce okulun genç idarecileriyiz. Tarafsızlığımız, okulda huzurun oluşmasına yardım edecek gibi görünüyor. Unutmayın, herşey iki yüzü vardır. Görünen ve gerçek aynı olmayabilir.



4 Eylül 1951. Saatler sabahın yaklaştığını belirtmekte. ''Ah, Tanrım. Lucy'mize kavuşuyoruz'' Bazılarının hafızası o kadar güçlü, zihinleri o kadar berraktır ki doğdukları anı bile hatırlarlar. Sanırım, ben onlardanım. Ne kadar güçlü bir tutkuyla arzulandığımı bilmek hoşuma gitmişti. Ailem, annem ve babam, ilk çocuklarının sevincini tüm gün ve ertesi günlerde yaşamıştı. Annemden aldığım özelliğimin ilk farkedilmesi dünyaya merhaba dedikten bir gün sonra, saçlarımın uçuk pembeye dönmesiyle oldu. Ve bu özellik sadece saçlarımda kaldı. Ne yazık! Bir yaşıma henüz doldurmuş, çıplak ayaklarımla ilk adımlarımı atarken hayatıma yeni bir bücür katıldı. Canım kardeşim, Lathie. Hayatımın en önemli parçasını, çocukluğun verdiği duygularla kıskandığım belleğimde kayıtlıdır. Annemin ilgisi üzerimize eşit dağılırken, babamın sevgisinin bende fazla olduğunu sanardım. Belki de bir yanılgıydı. Bunu sevgili küçüğümle hiç paylaşmadım. Safkan bir aileden geldiğim halde, sihrim kendini çok farklı şekillerde dışa vurmuştur. Bahçemizi oluşturan ulu ağaçların tepesine çıkıp, aşağıda bekleyen Lathie'ye seslenerek kendimi bırakmak gibi. Babam benim yaptıklarımdan dolayı endişe duyardı ama ben yaralanmadan her işi başarıyla atlatırdım. Her sabah saçlarımın rengi farklı olurdu. Mesela, pazar sabahları mavimsi olurdu. Mavi ile mor karışımı farklı bir renge döndürürdüm. Kardeşimle bu konuda yarıştığımızı hatırlıyorum. Gerçi, o benden daha başarılı olurdu. Ben bu özelliğin yarısını almışken o tıpkı annem ve onun annesi gibiydi. Kavga ettiğimiz zamanlarda bununla hava atardı ve ben sinirimden ona kötü şeyler olmasını umardım. Hiçbir zaman gerçekleşmedi. Bu tuhaf atışmalarımız on birime gelince, büyülü kapılardan girmemle son buldu.


Ah, inanın ben bile bunu yapamam. Bu tanımı en iyi yapabilecek büyücü, hayatımdan çıkmasaydı size yardım ederdi. Zorunda kaldığıma göre başka çare yok, anlatmaya başlamalıyım. İlk gençlik yıllarımda zekâm ve güzelliğimle dikkatle üstüme toplardım. Benden ufak büyücülerin ilgili çoğu zaman havalanmama neden olurdu. Ve de kıskanılmama. Ailemiz genlerinde var olan güzelliğin, bende ve kardeşim de doruk noktaya çıktığına inanırım. İnsanların dikkatlerini çelen bir diğer özelliğim dengesizliğim olurdu. Gün içinde on farklı ruh halimin gözlenmesi mümkündü. Şimdilerde azalsa da dengesiz olduğum su götürmez bir gerçektir. Açık sözlülüğüm zararlarına katlanmak zorunda kaldığım anlar fazladır. Aşk. Benim için çözülmesi imkansız bir bilmece. Kime, ne zaman, ne koşulda aşık olacağımı tahmin etmek benim için güç. Jacob'la yaşadığım aşk, bir anda ve umulmayan bir aşktı. Üç yıl boyunca günden güne artan aşkımız, doruk noktaya ulaşmışken son bulmasa şu an aynı soyadını taşımaya başlamıştık. Geçmişe bir sürgü çekip, beni anlatmaya devam edelim. Onlu yaşlarımı bitirdikten sonra dışarıdan fazla asil görünmeye başladım. İçimdeki eğlenceli ruh ise benliğini korumaktadır. Bunun katkısıyla kendimden ufaklar ilgimi üzerlerine toplamaya başladılar. Bir müdürenin bunu yapması ne kadar doğru bilinmez ancak; yedinci ve altıncı sınıftaki büyücülerin ilgisini üzerimde hissetmek hoşuma gidiyor. Arkadaş ilişkilerim oldukça güçlüdür. Müdüre olsam bile oturup sohbet etmekten zevk aldığım eski arkadaşlarım, yeni öğrencilerim var. Beni daha fazla yormayın, tanıdıkça anlamaya çalışın. En iyisi bu olacak.

Tarife gerek olduğunu düşünmesem de anlatmaktan çekinmeyeceğim. İlk sırayı saçlarıma veriyorum. Renkleri sabit değildir ama çoğu kez sarı olarak görürsünüz. Kızıl, siyah görebileceğiniz diğer renkler arasındadır. Uzunlukları da çoğu zaman sabittir. Bazı özel günlerde kısa olarak kullanabilir ancak çoğu zaman omuzları aşıp belime doğru uzanırlar. Diğer değişkenlikleri gibi, şeklide değişir. Düz ya da dalgalı olacağına hava durumuna göre karar veririm. Gözlerim, deniz mavisi olarak adlandırılır. Çoğu zaman içerdiklerini anlamı gizlerler ve mutluysam etrafa ışık saçarlar. Üzüldüğüm zamanlarda daha koyu bir maviye, hatta laciverte bürünürler. Açık tenli olduğum için onlu yaşlarımda yüzümde oluşan çiller kayboldular. Pürüzsüz suratım, kırmızı rujla bezenmiş dudaklarım güzelliğimi belirginleştirir. Fazla yürüyüş yapmanın verdiği bir zayıflık üzerime yerleşmişken, boyum normal seviyesini korumuştur. Okulda görev alana kadar giydiğim kıyafetlerimi, spor jeanler, uzun spor gömlekler ya da baskılı değişik tişörtler oluştururdu. Mugglelara fazlasıyla benzeyen giyim tarzımla aralarında dolaşmak her zaman kolay bir eylemdi. Okulun verdiği sorumlulukla rahat kıyafetlerimle buluşma günlerim sadece geceleri Yasak Orman'a yaptığım gezilerde gerçekleşiyor. Klasik cüppemin içine giydiğim renkli ve sıradışı kıyafetlerle güzelliğimi artırmaya çalışıyorum. Sanırım, başarılıyım.

İyi bir yere ekle... Seni severim...



lejantıma beklerim

Lejantımdaki kurguya göre ayarlayabilirsin ya da yazdığın düşüncelerine bağlı birşeyler olabilir

Spoiler:

Canım lejantımdaki yerine göre ekleyebilirsin. İconları da oradan alıver.